مدرسه مصلی یزد واقع در خیابان قیام. این اثر در تاریخ 30 خرداد 1315 با شماره ثبت 262 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. کتیبه سردر شمالی بنا تاریخ 958 را نشان می دهدو در چوبی بزرگ و منبت کاری بنا که در حاشیه ی خیابان قیام واقع شده است، کتیبه ای مورخ 1035 دارد و بر بالای این در، لوحی سنگی نصب شده که ماده تاریخی 1035 را نشان می دهد. بانی اولیه بنا، خواجه شمس الدین محمد تازیکو معرفی شده است. البته در جایی دیگر هم عنوان شده که شاه مظفر پدر شاه یحیی، در نیمه دوم قرن هشتم این محل را ساخته و بعد امیرزاده اسکندر بن عمر شیخ آن را مرمت و نوسازی نموده است. کتیبه سردر شمالی بنا، حاکی از آن است که کاشی کاری سردر توسط میرک بیک شربتدار شاهی در نیمه قرن دهم صورت گرفته است. مدرسه واقع در طبقه تحتانی بنا نیز از سوی میرزا اسحق بیک حقیقت خانی یزدی در دوره شاه عباس اول صفوی احداث شده و در بزرگ منبت کاری نیز توسط وی وقف گردیده است. (بر کتیبه های روی در آمده است: وقف کرد این در را عالیحضرت میرک اسحق بیک یزدی و تاریخ وقف را همان 1035 بیان می کند.) بانی عمارت چهارطاقی میانه صحن مصلی در کتب تاریخ یزد، مولانا مجدالدین حسن قاضی متوفی به سال 787 معرفی شده است. این بنا در کتب تاریخ یزد با عنوان مصلی جدید آمده است. این نام در قبال مصلی عتیق به این بنا داده شده است. همچنین بر کتیبه چوبی در شمالی و در وقفنامه آن از این محل با نام مصلی میرک خان یاد شده است. آندره گدار چهارطاقی وسط صحن را نشانه ای از دوره ساسانی دانسته و با اشاره به عبارت "معبد" در کتیبه های مصلی نتیجه می گیرد که پیش از اسلام در این مکان آتشکده ای قرار داشته است. بر اساس تاریخ، در دوره امرای آل مظفر در این محل میدانی برای اسب دوانی، تیراندازی و چوگان بازی وجود داشته که در همان زمان یا پس از آن به مصلی و عیدگاه تبدیل گردیده است. چهارتاقی موجود در میانه صحن مصلی از آثار قرن هشتم است که در طول زمان به ضرورت مرمت گردیده است. بنای مصلی در سال 846 مرمت و بازسازی شده و دردوره صفوی تغییرات زیادی در آن صورت گرفته است. از جمله مهمترین این اقدامات می توان به احداث مدرسه ای در گودال باغچه میانه صحن مصلی اشاره کرد. علاوه بر این در طبقه همکف نیز ایوان ها، حجرات و طاق نماهایی پیرامون صحن ساخته شده است
و اما هدف اصلی ما معرفی در بسیار زیبای این مجموعه است که از تخته های بزرگ و محکم پدید نیامده، بلکه از قطعات کوچک تخته که به صورت گره چینی در هم کلاف شده و یک کل مستحکم و یکپارچه را پدید آورده است. ظاهر در نشان می دهد که در، در دوران های مختلف بازسازی و مرمت شده است.
و اما هنر گره چینی هم در معماری و هم صنایع چوبی رواج دارد. هنر گره چینی هنری زیبا و اصیل است که به دلیل زحمت زیاد هزینه زیادی هم در بر دارد.
