وجه تسمیه ی روستاهای ادکان و نیش کش

پژوهش از:حمیدرضا خزاعی

ادکان و نیش کش

روستاهای ادکان و نیش کش دو روستای تقریبا چسبیده به هم از توابع شهرستان اسفراین هستند. زیارت گاهی در نزدیکی روستای ادکان، قرار دارد. معماری این زیارت گاه به صورت چهارتاقی بوده و مصالح آن چینه های گلی بوده. این عکس در اوایل دهه ی هفتاد گرفته شده است. در آن زمان زیارت گاه در حال ویرانی بود و الان نمی دانم در چه وضعیتی قرار دارد.

در سرتاسر شهرستان اسفراین در گذشته چهار آبادی فارس نشین وجود داشته است که عبارت بودند از:روئین، کشتان ( این روستا حالا تبدیل به یکی از محلات شهر اسفراین شده است.) ادکان و نیش کش ( این دو روستا نیز در مجاورت یکدیگر قرار دارند. و در گذشته،ساکنان این دو روستا وقتی به سبزوار برای خرید و تجارت می رفته اند و در آن جا از آن ها می پرسیده اند اهل کجا هستید؟ می گفته اند اهل «ادکانیش» که بسیار شبیه به آدوکنیش است. آدوکنیش یکی از ماه های دوره ی هخامنشی بوده و برابر با ماه فروردین بوده است.

نکته بسیارمهمی دررابطه با این روستا وجود دارد که اشاره به آن خالی از فایده نخواهد بود.مردان روستای ادکان و نیش کش تا همین اواخر یعنی دوره ی رضا شاه همه ی موهای سر خودرا می تراشیده اند، غیر از موی فرق سر خود و موی فرق سر را بلند کرده و آن را میبافته اند. گویا در زمان رضا شاه، بخشدار منطقه که بالاترین مقام دولتی در منطقه بوده (آن وقت ها شهراسفراین کنونی روستایی بوده است با نام میان آباد) این بخشدار یا این آدم خودخواه،گویا موی بافته ی یکی از ارباب رجوع ها که اهل ادکان بوده رادر محل بخشداری می گیرد و او را به دنبال خود می کشاند. بعد از این توهین بزرگان دو آبادی دور هم می نشینندو برای جلوگیری از توهین مجدد، تصمیم می گیرند که موهای بافته شده ی خود را بتراشند.و چنین می شود که اهالی ادکان و نیش کش یکی از سنت های دیرین خود را ترک می کنند.

زیارت گاهی در روستای ادکان، معماری این زیارت گاه به صورت چهارتاقی بوده و مصالح آن چینه های گلی بوده.این عکس در اوایل دهه ی هفتاد گرفته شده است. در آن زمان زیارت گاه در حال ویرانی بود و الان نمی دانم در چه وضعیتی قرار دارد